Οι απόστρατοι και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας
σε συνθήκες που αμφισβητούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και
κατεδαφίζονται κοινωνικές κατακτήσεις
Αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι καλησπέρα σας
μας τιμά σήμερα η παρουσία όλων σας και ιδιαίτερα όσων ήρθατε για πρώτη φορά.
Όπως διαπιστώνετε η Πρωτοβουλία μας είναι πάλι παρούσα! Δεν επαναπαύεται, ούτε απογοητεύεται! Συνεχίζει! Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο για μας τους απόστρατους, τα στελέχη των ΕΔ και ΣΑ, για τις οικογένειες μας, ολόκληρο το λαό, αλλά και για την χώρα. Οι τελευταίες εξελίξεις και οι τάσεις που τις διαπερνούν, αυξάνουν τις απαιτήσεις, έχουν βάλει ήδη πολύ ψηλά τον πήχη και θέτουν μπροστά μας πολύ σημαντικά ζητήματα. Νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε.
Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη φρούρηση των ελληνοτουρκικών συνόρων στο Αιγαίο με πρόσχημα την απόκρουση των «προσφυγικών ροών» και μάλιστα μετά από πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης, είναι, όπως εκτιμούμε, μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη. Είναι γνωστό ότι το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ των μελών του και αντιμετωπίζει το Αιγαίο σαν ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Μέσα σ αυτό το πλαίσιο η Τουρκία με τη σειρά της αποθρασυσμένη ακριβώς από την παρουσία του ΝΑΤΟ εντείνει την προκλητικότητα της, με μαζικές υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, με παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, με τη συνεχή έκδοση ΝΟΤΑΜ για εκτέλεση ασκήσεων. Μετά τα Ίμια, η Τουρκία επιδιώκοντας να δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει την ελληνική κυριαρχία σε νησίδες και βραχονησίδες είχε περιοριστεί σε υπερπτήσεις πολεμικών αεροσκαφών της πάνω από το Φαρμακονήσι και το Αγαθονήσι δηλώνοντας έτσι έμπρακτα την αμφισβήτηση της. Στις μέρες μας όμως, αξιοποιώντας την παρουσία της νατοϊκής αρμάδας επέκτεινε τις υπερπτήσεις – δηλώσεις αμφισβήτησης και πάνω από τις Οινούσσες και την Παναγιά.
Καλοπροαίρετα να δεχτούμε ότι η ελληνική πλευρά, οι εν ενεργεία συνάδελφοί μας, στην πρόταση τους για την νατοϊκή επιχείρηση, περιέλαβαν τις πάγιες ελληνικές θέσεις για τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο, την έρευνα και διάσωση, το "εφ αϊ αρ" κτλ. Προφανώς και η τουρκική πλευρά θα έβαλε τους δικούς της όρους. Ποιος όμως εγγυήθηκε, ότι το ΝΑΤΟ θα έπαιρνε το μέρος της Ελλάδας, όπως άφηνε να εννοηθεί ο υπουργός άμυνας; Τι λέει η πείρα; Πότε οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ πήραν φιλελληνικές θέσεις στο παρελθόν;
Μέχρι σήμερα ποτέ οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, αλλά και η ΕΕ δεν στήριξαν τις ελληνικές θέσεις απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις (π.χ. Κύπρος). Αντίθετα όλοι αυτοί συμφωνούν με την Τουρκία και για τον εναέριο χώρο, και για το "εφ αϊ αρ", όπως κάνουν και οι ΗΠΑ για το «γκριζάρισμα» στο Αιγαίο. Στη καλύτερη περίπτωση οι μεγάλοι μας σύμμαχοι «ένιπταν τας χείρας τους»! Οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για δήθεν διασφάλιση της «εθνικής κυριαρχίας» δεν ήταν παρά στάχτη στα μάτια του λαού. Εκτός όμως από την αποθράσυνση της Τουρκίας και τον κίνδυνο ενός θερμού επεισοδίου, που, το αμέσως προηγούμενο διάστημα όπως φαίνεται δεν ήταν μακριά από την πραγματικότητα, η πρόσκληση της λυκοσυμμαχίας να δράσει στο Αιγαίο, την αναγόρευσε, για μια ακόμη φορά, σε επιδιαιτητή στις ελληνο - τουρκικές σχέσεις. Το ακόμη χειρότερο όμως είναι ότι με το ΝΑΤΟ, να μη καταδικάζει την πρακτική της Τουρκίας, στην πράξη είναι σαν να επικροτεί – νομιμοποιεί έμμεσα τις διεκδικήσεις της σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στην ίδια με το ΝΑΤΟ κατεύθυνση περιπλέκει επίσης τα πράγματα η εμπλοκή της ΕΕ με την παρουσία του FRONTEX στην περιοχή.
Η Τουρκία όπως είναι γνωστό επιχειρεί να επιβάλει στην πράξη, την αξίωσή της για επιχειρησιακή διχοτόμηση του Αιγαίου κατά μήκος του 25ου μεσημβρινού.
Δείτε όμως πως διαμορφώνεται πλέον η εικόνα στο Αιγαίο με τις εκατέρωθεν επιδιώξεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, που δεν είναι αποκύημα φαντασίας αλλά ένας ίσως από τους απώτερους στόχους της Νατοϊκής παρουσίας και όχι μόνο: Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ βρίσκονται ως επικυρίαρχοι σε ένα ενιαίο επιχειρησιακό χώρο (το Αιγαίο) χωρίς θαλάσσια σύνορα. Μέσα σ’ αυτή την εικόνα, αφού μάλιστα θα υπάρχει ο «μεγάλος αδερφός», θα δούμε να εφαρμόζονται διάφορα που κατά καιρούς έχουν γραφεί ότι συζητούνται στα πλαίσια των περίφημων «Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» (ΜΟΕ), όπως αφοπλισμός αεροσκαφών, απαγόρευση πτήσεων στο ανατολικό Αιγαίο, μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων άμυνας των νησιών, μια βαθμιαία αποστρατιωτικοποίηση των νησιών σύμφωνα με τις τουρκικές επιδιώξεις. Με δυο λόγια οδηγούμαστε σε ένα πλαίσιο συγκυριαρχίας, συν-διαχείρισης γιατί όχι μακροπρόθεσμα και συν-εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου. Όλα με τον συντονισμό του ΝΑΤΟ και με ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ του γκριζαρίσματος, αδιαφορώντας για το διεθνές δίκαιο.
Ο βασικότερος βέβαια στόχος της ΝΑΤΟϊκής ναυτικής παρουσίας στο Αιγαίο δεν έχει καμιά σχέση με το προσφυγικό. Το Αιγαίο είναι πέρασμα ρωσικών πολεμικών και άλλων πλοίων από την Μαύρη θάλασσα προς και από την Μεσόγειο. Η «Μόνιμη ΝΑΤΟϊκή ναυτική δύναμη 2» είναι υπερ-υψηλής ετοιμότητας, επομένως η θέση της κατά το σχέδιο «Άμεσης Δράσης» του ΝΑΤΟ προφανώς είναι στο Αιγαίο!
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι με την άφιξη της Νατοϊκής δύναμης στο Αιγαίο έχουμε ουσιαστικά την εξάπλωση του πολεμικού δυναμικού που βρίσκεται στην Μεσόγειο και στην αυλή μας, αυξάνοντας τον κίνδυνο άμεσης εμπλοκής της χώρας στην περίπτωση γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή. Ενός πολέμου για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, τους δρόμους μεταφοράς και το μοίρασμα των αγορών, μεταξύ ΗΠΑ ΝΑΤΟ ΕΕ στο πλαίσιο των ανταγωνισμών τους με τη ΡΩΣΙΑ και την ΚΙΝΑ.
Εδώ βρίσκεται ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που μας αφορά όλους και πρέπει να αποτελέσει πεδίο γόνιμου προβληματισμού ειδικότερα για τους συναδέλφους των ΕΔ: πως τοποθετούνται δηλαδή, μπροστά στο ενδεχόμενο ενός νέου Ιμπεριαλιστικού πολέμου και στη βάση της προώθησης ποιων συμφερόντων. Άλλος ένας λόγος για τον οποίο καλούμε τους συναδέλφους να πλαισιώσουν με την παρουσία τους την Πρωτοβουλία Αποστράτων να κουβεντιάσουμε, «ήσυχα κι απλά».
Τελικά, σε σχέση με το προσφυγικό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, με την στήριξη και άλλων κομμάτων κάλεσε εκείνους που ευθύνονται για τους πολέμους που ξεσπιτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους, να σταματήσουν τους ξεσπιτωμένους από το να βρουν ασφαλές καταφύγιο σε άλλη χώρα. Κάποιοι αναγνωρίζουν τον πόλεμο ως αιτία του προσφυγικού, χωρίς όμως να μιλούν για τους υπεύθυνους, δηλαδή τους: ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ! Μάλιστα με την σχετική συμφωνία της τελευταίας η χώρα οδηγείται σε ασφυξία από τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στο έδαφός της.
Σε όλα όσα αναφέραμε μέχρι εδώ εμπλέκονται και οι εν ενεργεία συνάδελφοι των ΕΔ και των ΣΑ, ή για να ακριβολογούμε φέρουν το κύριο βάρος όλων αυτών. Εμείς οι απόστρατοι απλά ανησυχούμε, προβληματιζόμαστε και τους σκεπτόμαστε! Ξέρουμε ότι εργάζονται, συχνά υπερβάλλοντας εαυτό, για να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντα τους, υπό διαρκή ένταση, ετοιμότητα και όλα αυτά σε περίοδο κρίσης με περιορισμό δαπανών ... Τι άλλο να πούμε; Τους συμπαραστεκόμαστε, τους θαυμάζουμε και τους καλούμε να προβληματιστούν, γύρω από τις θέσεις μας!
Οι συνάδελφοι εκτός από στελέχη είναι και εργαζόμενοι, έχουν οικογένειες συγγενείς και φίλους που τα περνάνε δύσκολα! Τα σοβαρά προβλήματα που συνοδεύουν τα στελέχη των ΕΔ και των ΣΑ μέσα από την υποβάθμιση της ζωής τους διαμορφώνουν μια εκρηκτική κατάσταση στον χώρο.
Το «πάγωμα» της «αναστολής των μισθολογικών ωριμάνσεων» που προϋποθέτει «ισοδύναμες δημοσιονομικές παρεμβάσεις» αποτελεί την πιο πρόσφατη πρόκληση ή ακριβέστερα εμπαιγμό σε βάρος τους. Η έλλειψη σταθερού χρόνου εργασίας, ο απλήρωτος χρόνος εργασίας (υπερωριών) η αύξηση των εισφορών στην Υγεία - Πρόνοια, η καταλήστεψη των μετοχικών ταμείων, οι εικόνες διάλυσης των νοσοκομείων με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων και των οικογενειών τους, τα δάνεια και τα χαράτσια, η έλλειψη παιδικών σταθμών, η μετανάστευση των παιδιών και συγγενών, η ανεργία στην οικογένεια, και τόσα άλλα συνθέτουν την καθημερινότητα των στελεχών. Αυτοί και οι δικοί τους άνθρωποι αντιμετωπίζουν ότι προβλήματα υφίσταται όλος ο λαός.
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση να μην εγκλωβιστούν σε απλή περιγραφή των προβλημάτων αλλά με την τόλμη που συνοδεύει κάθε τους βήμα, με αγώνα, γνώση και αντοχή μέσα από τη συλλογική δράση να διαμορφώσουν τις κατάλληλες συνθήκες, για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους. Δεν μιλάμε για τίποτα εξωπραγματικό! Μιλάμε για αυτά που οφείλει το κράτος να εξασφαλίζει στον κάθε άνθρωπο: δουλειά, υγεία, εκπαίδευση, σύνταξη, υγιεινό περιβάλλον, φθηνές συγκοινωνίες, ευκαιρίες για ελεύθερο χρόνο, κλπ χωρίς επιπλέον έξοδα! Μιλάμε γι αυτό που μάθαμε να λέμε «κοινωνικό κράτος» και κοινωνικά δικαιώματα. Όλα αυτά που και στον τίτλο της έχει περιλάβει η Πρωτοβουλία μας.
Χωρίς ντροπή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΝΕΛ πανηγυρίζει και αποθεώνει, στηρίζοντας παράλληλα με την πολιτική της, αποφάσεις διάφορων μηχανισμών της ΕΕ-ΔΝΤ που προβλέπουν έναν μόνιμο μηχανισμό επιβολής αντιλαϊκών μέτρων με τον οποίο μπορούν να περικόπτονται μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και δαπάνες κοινωνικής προστασίας. Φορολογούν χωρίς κανένα δισταγμό την εργατική - λαϊκή οικογένεια και φορτώνουν νέα βάρη πάνω στα ήδη υπάρχοντα που κάθε μέρα φτωχοποιούν νέα τμήματα εργαζομένων και συνταξιούχων.
Τα στελέχη και οι απόστρατοι δεν είναι αφελείς, ούτε άσχετοι. Θα ήταν χρήσιμο όμως να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα. Έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να φιλτράρουν κάθε πληροφορία, κάθε δήλωση, κάθε ομιλία να μην παραμυθιάζονται, να μην υποτάσσουν τη δράση τους ανάλογα με τη πολιτική του ενός ή του άλλου, πολιτικού σχηματισμού διαχείρισης της εξουσίας. Οδηγός τους πρέπει να είναι οι δικές τους ανάγκες και δικαιώματα!
Μαζί με το σχεδιασμό των επόμενων βημάτων θα ήταν χρήσιμο επίσης να θυμίσουμε και την (εντός εισαγωγικών) ΄΄φιλότιμη΄΄ προσπάθεια των εκπροσώπων του Κυβερνητικού Συνδικαλισμού, στην περίπτωση μας της ηγεσίας των Ενώσεων αποστράτων, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις ΕΔ. Να μη ξεχνάμε ότι οι αποκαλούμενοι «θεσμικοί φορείς» είναι ΝΠΔΔ υπάγονται στον εκάστοτε υπουργό άμυνας. Οι ηγεσίες αυτές, όπως ακριβώς κάνουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ούτε ήθελαν, ούτε θέλουν να έρθουν σε ουσιαστική εναντίωση με την πολιτική τους ηγεσία, να συγκρουστούν με αυτή την πολιτική, αλλά ακολουθούν την τακτική της «συντεταγμένης υποχώρησης».
Ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός αντιλαμβάνεται τους αγώνες ως μέσο εγκλωβισμού των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζόμενων και υπονόμευσης των αγωνιστικών πρωτοβουλιών. Κατά συνέπεια οι ηγεσίες είναι έτοιμες κάθε φορά για ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο», στο οποίο θα καλούν τους εργαζόμενους να στρατευτούν στη γραμμή του «μη χείρον βέλτιστον», στη λογική του «εφικτού», στο όνομα της «δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας» κ.λπ. Στην πραγματικότητα με τη στάση τους αυτή, διευκολύνουν τους ελιγμούς της Κυβέρνησης για τις νέες επιθέσεις που ετοιμάζει. Οι ηγεσίες των ‘’θεσμικών’ φορέων των αποστράτων εκφράζοντας διαχρονικά την πολιτική βούληση του εκάστοτε Υπουργού Εθνικής Άμυνας ουσιαστικά αναπαράγουν απατηλές ελπίδες και κάτω από την οργή και αγανάκτηση των αποστράτων φρόντισαν να σπείρουν την απογοήτευση με γενικές και άσφαιρες αντιδράσεις κατά καιρούς, ενώ στην πραγματικότητα προσπάθησαν να διαχειριστούν την οργή των αποστράτων και να καλλιεργήσουν σκόπιμα τον εφησυχασμό και κλίμα αναμονής.
Δίνουμε υπόσχεση σε όλους τους συναδέλφους ότι θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να συσπειρωθούν ακόμα περισσότεροι και να πρωταγωνιστήσουν σε δράσεις του σήμερα και του αύριο, προκειμένου να δοθούν λύσεις σε διαχρονικά προβλήματα που απασχολούν εμάς και τις οικογένειες μας. Χωρίς αναστολές και απογοητεύσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε οι παππούδες μας πάλεψαν με το ντουφέκι στον ώμο και όχι με το κεσεδάκι της ζητιανιάς στο χέρι. Έχουμε τεράστιες συλλογικές δυνατότητες για να πάρουμε πίσω αυτό που μας κλέβουν, με υπομονή, επιμονή και αποφασιστικότητα. Έτσι, πιστεύουμε, γίνονται αυτά τα πράγματα δεν γίνονται «μ’ ευχές και παρακάλια».
Μαζί με την προσπάθεια για αντίσταση και ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται, πρέπει να συμβαδίζει και η καταδίκη και η απομόνωση του εγκληματικού Ναζιστικού- Φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής. Ουσιαστικά πρεσβεύει την ίδια σε γενικές γραμμές πολιτική γαρνιρισμενη με δόσεις δήθεν «υπερπατριωτισμού», που δεν είναι τίποτε άλλο από μίσος για το ξένο, το διαφορετικό. Αυτοί που δήθεν είναι με το μέρος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ), είναι οι ίδιοι που επιτίθενται και βρίζουν χυδαία την ηγεσία τους. Καμία έκπληξη! Όταν οι της ΧΑ μιλούν θετικά και εκθειάζουν τις ΕΔ δεν το κάνουν για λόγους πατριωτικούς, η γιατί εκτιμούν και αναγνωρίζουν το έργο τους! Το κάνουν γιατί:
• βλέπουν τις ΕΔ σαν εργαλείο υπόταξης του λαού στις δηλητηριώδεις ναζιστικές ιδέες τους.
• θέλουν τις ΕΔ μηχανισμό καταστολής ελευθεριών του λαού, σαν μηχανισμό επιβολής δικτατοριών.
• θέλουν τις ΕΔ μηχανισμό στήριξης των συμφερόντων των κεφαλαιούχων και όχι της προάσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων
Συνάδελφοι,
τέρμα στα ψέματα και την παραπλάνηση. Απομόνωση από παντού! Αυτό τους πρέπει! Αποτελεί επιτακτική ανάγκη, ένα επιπλέον καθήκον για εν ενεργεία και αποστράτους συναδέλφους, σε μια κοινωνία που παρουσιάζει έντονα σημάδια εκφασισμού τόσο στην ΕΕ όσο και στη χώρα μας. Αναρωτιόμαστε άραγε απέναντι σε αυτό το καθήκον για το αυγό του φιδιού, τι μέτρα παίρνουν τα υπουργεία; …..
Συνάδελφοι,
Ας αντλήσουμε αισιοδοξία από την αγάπη για τη ζωή, να βαδίσουμε στο δρόμο της κοινωνικής συμμαχίας, έξω από τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ,
για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, ανεργία, κρίσεις, πολέμους, προσφυγιά.
Αλληλεγγύη και ενότητα μαζί με τον εργαζόμενο φτωχό λαό.
Ας έρθουν μαζί μας όσοι θέλουν να προσφέρουν τις πιο μικρές υπηρεσίες στο μεγάλο αυτό έργο.
Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για καλύτερες μέρες.
Βροντοφωνάζουμε γεμάτοι περηφάνια: είμαστε σε θέσεις μάχης για τη συνέχεια, δεν είμαστε απόντες και ας το ήλπιζαν.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας
Εκφωνήθηκε από τον Τριαντάφυλλο Φωτειάδη κατα την εκδήλωση στην ΠΕΑΠΣ την 8/6/2016